4 november weer helemaal terug in Seoul

Vannacht sliep ik niet goed. Kwam er pas om een uur of drie achter dat mijn spalken nog in de rugtas zaten. Dat zal het ongewone gevoel geweest zijn. Dus alsnog maar uit de tas gehaald en uiteindelijk tegen de ochtend goed in slaap gevallen. Ik was dus niet vroeg vanmorgen, maar niemand die op me wacht. De muggen waren wel uitgeroeid gelukkig, want om daar nog midden in de nacht achteraan te gaan is niet mijn hobby. En dat leuke tennisracket met elektrokuteerstand dat normaliter naast mijn bed staat heb ik hier niet tot mijn beschikking.
Het is goed weer hier: zonnig, redelijk helder met een lichte neiging tot was mist in de verte en een graad of 16. Dat betekent dat je de hele dag met je jas open kunt lopen. Vanmiddag heb ik nog even buiten koffie zitten drinken op het terras van het National Folk Museum. Je ziet mensen dan kijken: wat doet die rare buitenlandse? In de zon zitten doe je niet, want bruin worden is voor de boeren en niet voor de keurige stadsmensen. Ik heb, ondanks dat het oktober en november is, hier vrouwen met een parasol zien lopen zodra er een zonnestraal te bekennen was. Maar het was heerlijk zo.
Het Gyeongbokgung-paleis met uitgestrekte tuin er bij, twee musea, wat kunstgaleries en nog heel wat straten ben ik vandaag afgewandeld. Mijn voeten gaan nu wel protesteren, maar soms is een beetje overvragen een goede test. In de ondergrondse ergens onder het Gwanghnamun-plein is het Seoul Metro Art Centre. Men 'adverteert' enorm met kunst in Seoul, getuige ook de talloze exposities. Maar dus ook in de subway. Ik had het al eerder gezien bij Anguk in de gangen van de subway, maar hier was een uitgebreide tentoonstelling aangelegd. Gewoon drie rijen boven elkaar zonder enige plichtplegingen opgehangen. Geen glas er voor, niets waarmee het 's nachts afgesloten kan worden, wel een bewakingscamera er op en er liep ook iemand met een walkie talkie rond, maar voor het overige is het een openbare ruimte waar iedereen zo aan de schilderijen zou kunnen komen. Alles blijft keurig hangen.
Overigens zie je op dit moment wel op bijna elke straathoek politie. Ik heb vandaag ook een paar hele dure auto's [Lexus, BMW] met zwart-getinte ramen zien rijden, voorafgegaan door een polietiemotor en gevolgd door zo'n zelfde motor. Het G-20-gebeuren is dus wel voelbaar in de sfeer in de stad. Maar de militairen met een machinegeweer over de schouder die ik vandeweek in Daegu op televisie heb gezien, ben ik gelukkig hier nog niet tegengekomen.
Ik ben misschien nog net op tijd weg om niet alle narigheid van die superbeveiliging, die overigens best hard nodig zal zijn, mee te hoeven maken. De G-20 is 10 en 11 november en ik vertrek op maandag 8 november weer naar Nederland.
Vanmiddag zag ik een man met twee emmertjes verf langs de hekken van de regeringsgebouwen gaan: hekken kregen hier en daar een streek groene verf en de pilaren er tussen waar nodig een lik wit. Alles voor de buitenkant. Wat niet verkeerd is: overal in de stad staan potten met chrysanten. Nou zal dat anders ook wel hier en daar staan, maar er is op dit moment duidelijk meer zorg besteed aan het uiterlijk en de eerste indruk van Seoul.
Een heerlijke dolsot-bibimbap sloot mijn dagprogramma [hoezo 'programma'....als er iets niet gepland was was het vandaag wel] prettig af. Ik had vanmiddag ergens een aardbeiyoghurt zitten eten en toen zaten twee mensen aan de tafel naast me een dolsot-bibimbap te eten en toen wist ik al wat het vanavond worden zou. Wat rook dat lekker. Maar om nou elke dag twee keer een volledige maaltijd te gaan genieten, dat wilde ik toch maar laten, al is de verleiding groot.