Woensdag 4 mei: Geumgang park en Geumjeong fort

Woensdag 4 mei: Geumgang park en Geumjeong fort

Met de subway vertrokken we vanmorgen naar Oncheonjang station. Ik herinnerde me dat ik hier geweest was, want had aan de ene kant van het station in mei 2008 mijn wandelstok gekocht voor de wandeling over de stadswallen van Busan tot aan Beomeosa. Ik wist ook nog dat we aan de andere kant van het station een bus hadden gepakt naar Geumgang park, maar de bus die genoemd werd in de reisgids had hier geen halte. Zes jaar is dan blijkbaar toch net iets te veel om een busnummer te onthouden, temeer omdat het toen niet mijn eigen verantwoordelijkheid was om de goede bus te pakken, maar die van Louise, onvolprezen reisleidster van toen. We zijn even rondgelopen. Op de borden bedoeld voor de auto’s stond Geumgang park linksaf met een kilometeraanduiding: 5 km. Toen was de beslissing gauw genomen en voor we drie seconden om ons heen keken om een taxi aan te houden hadden we er al een te pakken. Voor het enorme bedrag van 2400 won [ongeveer 1.60 in euro’s] bracht de taxi ons keurig en snel voor de ingang van Geumgang park. In 2008 waren we in een rechte streep naar de kabelbaan getogen. Maar toen hadden we ook een wandeling van heel wat klauterkilometers voor de boeg die we voor de avond wilden volbrengen. Nu hadden we rustig de tijd om in Geumgang park ook nog wat rond te kijken. Volop kermisattracties en gelukkig voor ons was het verder heel rustig. Koreaanse kinderen zaten vandaag gewoon op school. Romy wilde graag in het grote drakenschip dat flink heen en weer ging. De dames verontschuldigden zich en Romy mocht er niet alleen in, dus Lee was de klos. Hij vond het niet echt leuk, maar deed het toch en zo heeft hij Romy, die voor de duvel nog niet bang is, een mooi ritje bezorgd. Een kleine, maar heel fijne boeddhistische tempel lag tussen de bloeiende azalea’s ook in alle rust op ons te wachten. Voor de foto’s was het wat jammer dat de levensgrote ‘wasrekken’ al klaar stonden voor het ophangen van de lampions voor Boeddha’s verjaardag op 10 mei. De keukentrap stond al weer in de aanslag voor het klaren van deze jaarlijks terugkerende klus. Hierna zijn we naar de ´ropeway’ geklommen en hebben ons in de gondel naar boven laten vervoeren. Hiermee kom je vrij snel op de goede hoogte om door te wandelen naar het Geumjeong fort, een 17 kilometer lang verdedigingswerk aan de westkant van Busan [de oostkant wordt door de zee van nature verdedigd]. Het is niet wandelen zoals je in een park doet met keurige egale paden. Je moest goed opletten en de rotsblokken omzeilen of oversteken en zorgen dat je niet uitgleed op de gritjes of op een te dikke laag dennennaalden. Ik was blij dat ik deze ronde schoenen met vlakke zolen aan had gedaan. Maar ik wist dan ook al waar ik voor in was. Omdat de laatste ronde van de kabelbaan om 18.00 uur was hebben we onze wandeling beperkt tot de zuidpoort van het fort. Dat eerste stuk is ook nog vrij makkelijk te bewandelen. Zo af en toe kwam er een vers opengetrokken blik Koreanen in volledige wandeluitrusting van bekende outdoormerken, inclusief wandelstokken, witte handschoenen en een mondkapje langs. Maar dit was nog niet zo erg als wat je in een weekeind daar meemaakt. Dan lijkt het wel of half Korea aan het hiken is. Dat is volkssport nummer één en wordt ook door mensen van ver boven de 65 volop bedreven. En als ze je achterop komen, dan lopen ze je in vlot tempo voorbij. Op de terugweg uit het park hebben we weer een taxi genomen naar het subwaystation. Dat is wel heel relaxed. In de buurt van het hotel teruggekomen zijn we direct doorgegaan naar het eettentje waar we de eerste avond ook gegeten hebben. Een paar stoofpotten lekker draadjesvlees, een visje, wat galbi, veel bijgerechten en rijst. Het ging bijna allemaal op. Bij de Pascucci, waar goede wifi is, hebben we even op de website van Korail [www.korail.com] gekeken welke Saemaul-trein we morgen moeten hebben. Die van 11.20 lijkt ons prima. Aankomst in Seoul is dan iets voor half vijf in de middag. Prima tijd. Nog even wat proviand ingeslagen voor de treinreis van vijf uur van morgen en dan is het vanavond eens gaan passen en meten of alle zooi nog wel in de koffer kan…….Goede oefening voor over vier dagen en dan weet ik meteen of ik nog ruimte heb om er iets bij te kopen in Seoul.