zondag 6 mei: Changdeokgung en Jongmyo

Misschien omdat het zondagochtend was of misschien was iedereen vanmorgen al naar Jongmyo getogen, maar toen ik even na elf uur overstak vlak achter het hotel zag ik geen rij voor de kassa van Changdeokgung [paleis] staan. Nou ben ik daar in 2002, 2005 of daaromtrent al eens geweest, maar geen reden om niet nog even me te gaan vergapen aan die mooie kleuren, deuren, dakschilderingen en dakpannen.
Opvallend was dat je nu apart moest betalen voor de 'Secret Garden', het achterste deel van het paleisterrein. Eerder was dat niet zo en was je op het terrein, dan kon je overal kijken. Nu kon je ook alleen onder geleide de Secret Garden bezoeken en als ik ergens de pest aan heb dan is het wel me in een kudde bewegen en niet zelf mogen bepalen waar ik loop en hoe langzaam of snel ik wil gaan. Dus kocht ik alleen een kaartje voor het paleis. De herinnering aan het bezoek van de Secret Garden [en de mooie foto's die ik daar toen gemaakt heb] wil ik niet laten overspoelen door een groepsgebeuren.
Op het terrein van het paleis is nu ook een winkeltje annex koffietentje gebouwd. Deze is overigens keurig in stijl en valt niet op in de paleisomgeving. Ik kan me herinneren dat jaren terug er op het hele terrein geen druppel te drinken te koop was en je mocht ook niet ergens op een randje gaan zitten eten of drinken van iets dat je had meegebracht. Het pad dat naar achteren liep naar de Secret Garden was met een hek afgezet en wat nog erger was: er was een lichtbord met fel gekleurde letters die knipperend de komende rondleidingtijden aankondigden. Affreux!
Tijdens het wandelen rondom de paleizen zag ik een boom die precies de uitdrukking op de stam had die ik recent nog zag in dat schilderij van Edvard Munch 'Skrik' dat voor ettelijke miljoenen verkocht is. Kijk zelf maar bij de foto's.

In het begin van de middag viel de drukte rondom Insadong nog wel mee. Er was wel van alles te doen op straat en een groep Koreaanse dansers maakten capriolen op de wat scherpe klanken van de traditionele muziek met metalen trommeltjes en schel klinkende toeters [formaat tussen een klarinet en een trompet in]. Het was ook niet druk bij de restaurantjes, dus ik heb mezelf op een warme lunch getrakteerd. Mocht het dan vanavond weer overal zo druk zijn en er geen plek zijn om ergens te zitten om te eten, dan had ik alvast een warme lunch genoten.

Tegen drie uur ging ik richting Jongmyo. Daar zou weer van 16.30 tot 18.30 een ceremonie zijn bij Jeongjeon [grootste voorouderaltaar] en ik hoopte dat ik nog even rustig kon rondlopen voor de drukte zou beginnen. Maar dat was ijdele hoop. Het zag er zwart [en rood en blauw] van de mensen, zowel deelnemers als bezoekers. Het ging er wel losjes aan toe, want de oudere heren in vol ornaat, die net de ceremonie bij Yeongmyeongjeon [kleinere 'shrine' ]achter de rug hadden, wilden best met mensen die daar om vroegen op de foto. Kinderen kregen een breedbemouwde arm omgeslagen en er heerste een vrolijke ontspannen sfeer. Dicherbij gekomen zag ik dat zelfs ruim een uur voor aanvang van de tweede ceremonie zich al rijen vormden voor het toegangshek en de trap. Als ik ergens een hekel aan heb is dat in de rij staan, dus ik ben een rondje achterom Jongmyo gelopen. Hemelsbreed is dat heel dicht bij het Changdeokgung waar ik die ochtend was. De twee terreinen stonden vroeger dan ook met elkaar in verbinding. Nu ligt er een 6- of 8-baans weg tussen
Om mezelf geen geweld aan te doen en de claus buiten de deur te houden, ben ik niet in de rij gaan staan om binnen de poorten te komen. Ik ben op een randje gaan zitten op een plek waar ruimte was en zowaar... daar kwamen al die oude mannen in vol ornaat langs gewandeld op weg naar de zij-ingang van waaruit ze Jeongjeon zouden betreden. In eerste instantie kon ik ze zo filmen en fotograferen en ik bleef gewoon op dat randje zitten, maar allengs kwamen er zoveel mensen met zwaar geschut aan film- en fotocamera's aangelopen dat ik weinig meer kon zien. Er zat een allerschattigst jochie en zijn moeder naast me. Jochie was een jaar of vier denk ik. Toen hij hoognodig moest plassen goot moeder een meegebracht flesje water leeg en liet het jochie dat volplassen. Da's toch handig zo'n p[l]asklare oplossing.

Ik ben nog even een rondje door het voor de rest nu vrij rustige park gelopen en toen richting Insadong.
Geen slechte keuze, want daar was het vrij rustig. Al die mensen zaten in Jongmyo en dus... had ik een restaurant bijna voor mezelf. Een heerlijke bulgogi-glasnoedelsoepschotel met bijgerechten was mijn deel. De rest van de week had ik vrijwel uitsluitend vegetarisch gegeten, maar dan krijg je toch weer een keer zin in een beetje vlees. Ik leer het misschien ooit nog, maar ben nog niet geslaagd voor mijn diploma 'vegetarier'. Trema's kent een Koreaans toetsenbord niet...