Woensdag 7 mei: naar Seoul en DNA geven

Vandaag ging de reis van Chuncheon naar Seoul. Ik kijk altijd weer uit naar deze gekke bijzondere grote stad. De trip met de ITX (trein) ging vlot. Met koffers en al togen we naar Namyang station via de subway. Er was geen tijd afgesproken en we zouden bij het politiebureau daar, belast met opsporing van 'missing persons' langs gaan, zodat Lee DNA kon afstaan. Dit in (een van) de laatste poging(en) om zijn biologische ouders op te sporen.
Bij aankomst net voor 12 uur was er even geen klik en de man die we moesten hebben was druk. Met wat vragen en aandringen werden we om 14.00 uur opnieuw verzocht op het bureau te komen. Dus maar naar het City Park hotel om in te checken. De grote kamer van Lee, Chris en Romy was al klaar, maar ik moest nog 'only ten minutes' wachten tot de kamers schoongemaakt zouden zijn. Tijd voor het rechten van de rug en de 'three centre merge', want die tien minuten waren zeker nodig.
Toen hadden we een goede drie kwartier om weer terug te zijn bij het politiebureau. Op de minuut...hahaha...al was dat meer geluk dan wijsheid, want we waren naar Jongnak gelopen door de (toeristische) straatjes van Insadong om daar weer de subway te pakken.
We werden zeer vriendelijk ontvangen en in een vergaderkamer gelaten en van koffie voorzien. De politieman sprak weinig Engels, maar deed erg zijn best en was erg vriendelijk. Ook de voorbereiding van You is goed geweest, want de gegevens van Lee's adoptiedossier hadden we niet bij ons. Volgens mij heeft hij zelfs ter plekke nog met You gebeld om e.e.a. te verifiëren.
Daarna werd wangslijmvlies afgeschraapt, twee maal. Ging op de 'plakstrip' en in de envelop. Over ongeveer tien dagen is er uitslag en mocht het toeval willen dat iemand van Lee's biologische familie al met zijn of haar DNA in de databank zit, dan is er ook een hele snelle match. Maar we gaan er niet van uit dat dat het geval is.de politieman maakte duidelijk dat hij ook zich zou inspannen om Lee's foto en gegevens in de krant en op tv te krijgen. En de rest is een kwestie van 'serendipity'....
Buiten vroegen we of hij het goed vond om met Lee op de foto te gaan. En of dat goed was... met mijn camera, met zijn eigen telefoon....en een collega er bij, en nog een om de foto te maken.
We hebben er in elk geval een goed gevoel aan overgehouden. Het was geen routineklusje dat ongeïnteresseerd werd uitgevoerd. Integendeel.
Hierna zijn we de toerist gaan uithangen in en rond Insadong. Voor Lee, Chris en Romy is het morgen al weer tijd om op het vliegtuig naar huis te stappen. Er moesten dus diverse cadeautjes gekocht worden ook zijn we nog even bij Jogyesa gaan kijken, nog getooid in de lampionnenpracht die bij het Lotus Lantaarn Festival en Boeddha's verjaardag hoort. De beide blonde dames werden diverse malen voor de lens genood. Van die blondgelokte witneuzen zijn toch nog een beetje een bezienswaardigheid.
Verder heerlijk en uitgebreid gegeten bij het eettentje waar ik normaliter in mijn eentje een makreel verschalk.
Eigenlijk zou ik vroeg naar bed moeten, want zes uur gaat de wekker. Om zeven uur moeten de jongelui bij de bushalte van de Airport Limousine staan en ik ga uitzwaaien. Maar zoals altijd (hier of thuis) is het al weer middernacht voor ik goed en wel lekker bezig ben. Te weinig uren in een etmaal....zo jammer....