maandag 1 mei: rondstruinen in tropische warmte

Vandaag ging ik alleen op stap. Het was té heet voor een actieve dag (tegen de 30 graden weer) en al vrij snel kwam ik Christina, Lee, Romy en Yin-Lee in het ondergrondse winkelcentrum tegen.
Yin-i zag me al vanuit de verte aankomen en Romy riep nog 'nee joh, oma is hier niet' , maar die kleine heeft haar ogen goed open. We waren allemaal met hetzelfde idee even ondergronds gegaan: afkoelen!
Gwangju is een heel prettige stad. Alles is er, maar het is niet idioot druk en de mensen zijn minder gehaast dan in Seoul.
Nu ik door heb dat de gps op mijn telefoon ook werkt zonder wifi of dataroaming (en dus zonder kosten) kan ik elk klein steegje pakken en random dwalen. Uiteindelijk leidt het bewegende blauwe stipje me weer het rechte pad op.
Paar leuke 'kleine geitjes' gekocht, beetje rondgedwaald, lekker koffie gedronken en ondertussen filmpje gemaakt van het gebeuren op een druk kruispunt. Aan het eind van de dag ben ik richting koffietent gegaan waar we gisteren ook zaten. De family kwam van een flinke wandeling naar de rand van de bergen terug de stad in lopen en ontving mijn berichtje. Dus daar met een bakkie leut gewacht tot zij behoorlijk afgepeigerd aan kwamen.
Toen nog een extra rondje koffie en even bijpraten. Vlak bij die koffietent is een ziekenhuis en wat je hier heel veel ziet is mensen met iets in het gips of met een infuusstandaard bij zich die in ziekenhuiskleding buiten lopen en ook bij een restaurantje gaan eten of bij een koffietentje gaan zitten. De eerste avond in Gwangju zat er in het restaurantje waar wij zaten ook iemand met een infuusstandaard naast zich te eten. Wel heel anders dan het afgesloten wereldje van een ziekenhuis in NL. Daar komen alleen de rokers een paar meter buiten de deur.