Woensdag 18 oktober: veel lopen

Omdat ik gisteren bijna drie uur in een trein vertoefd heb, wilde ik vanmorgen zonder tussenkomst van transportmiddelen Seoul doorkruisen. Je komt dan weliswaar niet heel ver, maar ook vandaag heb ik weer een nieuw plekje ontdekt.
Als je vanaf Anguk station via exit 2 naar het noorden loopt, tegen de berg op, via Bukchon-ro, dan moet je het kleine straatje in links voordat je aan het ‘Bukchon traditional museum’ komt. Even doorlopen en dan vind je aan je rechterhand de ingang van Baek In-je huis en museum.
Een prachtig hanok-huis bestaande uit vijf gebouwen en een flinke tuin. Eigendom van het huis is in 2009 in handen van de gemeente Seoul overgegaan en is nu opengesteld voor het publiek. Tuin en plantenbakken met bloeiende planten worden goed onderhouden en je zou er zo weer kunnen wonen. Het is geen museumwoning. En dan heb ik die Buckchon-ro toch best al een paar keer bewandeld sinds 2002, maar ben nog niet eerder dit kleine straatje in gegaan.

Omdat ik aan de andere kant van Gyeongbokgung wilde zijn, liep ik niet buitenom (scheelt het inhaleren van heel wat dieseluitlaat uit de vele bussen), maar via de zijkant van het paleis richting de hoofdpoort.
Op het grote voorplein wordt een paar keer per dag zo’n wisseling-van-de-wacht voorstelling gegeven normaliter. Dat kon nu niet, want een groot deel van het voorplein was bezet met plankiers, stellages, kabelgoten en de aankondiging hing vlakbij: aanstaande vrijdagavond wordt hier een hanbok-modeshow gegeven. Wie weet ga ik nog wel kijken. Ik ben niet gek op mensenmassa’s, maar hier heb ik er minder last van dan in NL gek genoeg.
Misschien om het gemis aan de standaard ‘show’ goed te maken waren er wat lieden die aan de zijkant van Gyeongbokgung een anderssoortige opvoering hielden. Hier werd gezwaaid met plastic zwaarden en messen. Een klasje kinderen van een jaar of zes vond het prachtig en zo’n klasje te zien is dan weer de bonus voor mij.



Doorlopend naar de andere kant van het paleis en wederom de berg op klimmend, kwam ik vlak bij het ‘Blauwe Huis’, residentieel huis van de president. Daar tegenover is Cheongwadae Sarangchae, min of meer een public relations museum met informatie over de presidenten tot nu toe. Ik was er eerder geweest en toen was het nogal een verheerlijking van de toen zittende president (Park). Er was nu ook informatie over de huidige president (Moon), waardoor ik weet dat hij vier dagen ouder is dan Hans en dus onder een goed gesternte geboren, maar algemene culturele ‘echt Koreaanse’ onderwerpen kwamen nu beter uit de verf dan een paar jaar geleden. Inclusief kooklessen en kimchi proeven. Heb ik niet gedaan...ik ging voor de overheerlijke yoghurt-mandarijnen smoothie. Weinig Koreaans aan, maar o, zo lekker.

En dan verder lopen...westkant van Gyeongbokgung met kleine straatjes, een overdekte markt waar allemaal lekkere banchan te koop was. Het rook er heerlijk. En daar krijg je trek van...
Een bulgogibibimbap met kimchi, kwarteleitjes, zeewier, tofu, gedroogde minivisjes in pepersaus en geblancheerde groente met sesam als banchan. Lekkâh!

Ergens onderweg was het gaan regenen...niet veel, maar als je geen jas bij je hebt was het toch net te nat. Zodra de eerste druppel valt, schuiven werkelijk álle winkeliers meteen de bak met paraplu’s naar buiten. Ik koop er dan altijd eentje bij zo’n klein kiosk-winkeltje; een soort minicontainer van bruin metaal van één bij anderhalve meter, waar de verkoper of verkoopster doorgaans een stuk ouder is dan ik ben. Hopelijk past deze in de bagage voor de terugreis.