Zaterdag 21 oktober: Sewoon, Jongmyo en veel zon

Jèèèh,...nu op een beveiligde wifi die ook werkt. Een waar genoegen. De foto’s van gisteren heb ik weliswaar vanmorgen vroeg kunnen uploaden...eh opladen, maar dan nog tergend langzaam. Het hotelbaasje zelf zat vanmorgen achter de balie beneden even niets te doen en toen had ie beloofd deze beveiligde wifi een vers password te geven. En hij heeft gedaan wat hij beloofd had.

In het weekeind is het altijd druk in de stad (behalve op zondagochtend). De zaterdag is ook de enige dag in de week dat je zonder geleide toer Jongmyo in mag. Ik heb de pest aan rondleidingen, want waar anderen lang naar willen kijken interesseert me soms matig en als er ergens een leuk plantje tussen een paar tegels uit steekt, dan rent de horde er overheen terwijl ik dat wil bekijken. Dus: vrijheid vandaag. En de drukte viel nog best mee als je een beetje je best deed het te ontlopen.

Voor ik naar Jongmyo met de koninklijke vooroudertabletten (jawel...Unesco World Heritage) ging, ben ik eerst aan de overkant het nieuwe gebouw ‘Sewoon makercity’ van dichtbij gaan bekijken. Dit is de oude elektronicamarkt waar je heel veel tweede- of derdehands kunt kopen en af en toe ook nieuwe dingen. De entree en facade is nieuw, maar als je er binnen komt is het precies nog zoals die oude elektronicamarkt was. Wat wel bijzonder is: het gebouw loopt óver de Cheongyecheon heen op de 3e etage en verbindt zo de markten aan beide kanten van het water. Je kunt ook vanuit het gebouw naar beneden om verder te wandelen op grondniveau of nog lager, langs het water. De omgeving is heel armoedig: huisjes en verkoopruimten die nauwelijks een fatsoenlijk dak hebben, een wirwar aan draden voor elektriciteit, maar soms ook bewoon om dingen aan elkaar te knopen zodat iets niet omvalt of wegwaait.

Aan de zijkanten van het gebouw is op de tweede etage een nieuw stuk aangebouwd dat als museum en cursusruimte voor creatievelingen dient. Hierbij ligt de nadruk op recycling en nieuwe uitvindingen gemaakt van oude materialen. Een prototype vrachtbrommer trok mijn aandacht. Volgens de beschrijving zou dit dé oplossing zijn voor bezorgen van allerlei goederen in een drukke stadse omgeving. Vooralsnog lijkt het me nogal eng om op zo’n ding te rijden.

Bij Insa Art Center waren niet alle zes de etages even interessant om te bekijken. Ging ik eerst toch maar even een ruimte in, ook al zag ik al bij de entree dat het niet ‘my cup of tea’ was, nu loop ik door naar de volgende expositie. Pech voor de kunstenaar in kwestie (die je dan ook licht verwijtend nakijkt), maar de tijd van uit beleefdheid dan toch maar even gaan kijken is voorbij.

Op de Jongno liep het verkeer weer eens vast op een demonstratie. Men liep met de Koreaanse vlag en er tussen ook diverse vlaggen van USA én een enkel portret van de vorig jaar afgezette president, mevrouw Park.



Het zal iets te maken hebben met hoe deze demonstranten denken over de politieke relatie tussen USA en Zuid-Korea. Misschien zie ik het vanavond op tv in het nieuws en kan dan snappen waar dit precies om ging. Ach ja, het is zaterdag...eind van de middag én mooi weer om te demonstreren. Sinds vorig jaar is dit bijna een gewoonte geworden. Toen stond elke zaterdag Gwangwhamun vol met mensen die om het aftreden van mevrouw Park riepen.
Ik zie op tv wel beelden van oefeningen met bommenwerpers en vliegdekschepen en dat is ongetwijfeld USA-materiaal in actie.
En dit machtsvertoon is maar op één land gericht.
Hopen dat het bij machtsvertoon blijft...net twee hondjes die blijven grommen en staartjes hoog houden en maar om elkaar heen draaien... en dan straks de spanning er af halen door tegen een boom te piesen.