24 oktober, zonnige zondag in Seoul

Het is prachtig weer: volop zon en een klein briesje.
Ondanks dat besloot ik toch vandaag een [grotendeels] binnen-programma te gaan doen en wel: het nationaal museum. Met Els en Eef ben ik er vorig jaar geweest, maar dat was op de route van de city-tour en toen wilden we nog zoveel andere dingen doen op die dag. Nu had ik alle tijd en heb het hele museum om mijn gemak bekeken. Wel wat ideetjes opgedaan voor wat knutselwerk. [foto's komen later] Het gebouw is zo ruim en licht dat je toch de hele dag het vrolijke zonlicht van buiten mee krijgt. Ik ben nog niet eens in de aparte vleugel met de roulerende tentoonstellingen geweest. Daar was geen tijd voor en mijn hoofd was vol. Aan de achterkant van het museum loop je zo het Yongsan-park in. Daar werd door jonge ouders met kinderen gevoetbald, groepjes dames zaten op een kleed in het gras, een oude man lag met voeten onder zich gevouwen op een bankje. Bovenop de heuvel die min of meer in het midden van het park ligt staat een hele rij vlaggemasten met de Tae-guk-i. Bord erbij waarom. Hier is een gevoel voor nationale trots nog niet bezoedeld door politici die dat verkeerd gebruiken.Ik heb daar lekker in het zonnetje gezeten en had mijn zonnebril echt nodig [en gelukkig bij me]. Grappig was de aanwezigheid van mensen met een hond. Een zo'n klein vestzakmodelletje,jong nog, wit, geschoren, maar met een pluim aan zijn staart. Hij plaste nog als een meisje. Hij werd wel af en toe los gelaten, maar de riem bleef aan zijn tuigje. Zo kwam hij ook naar de overkant bij mij buurten. Later kwam er een vrouw met een soort mini-Akita [die zie je hier meer]; dat was ook een reu en dan zie je hoe weinig verstand van honden mensen hier hebben. Er werd gelachen om hoe schattig ze waren door beide hondenbezitters, maar ondertussen ging het alleen maar net goed tussen beide reuen omdat het minibeestje te jong was om op de korrel genomen te worden. Verder wordt er met zo'n minihondje een boel getut: snuitje afvegen-meerdere keren- als hij in de bladeren gesnuffeld had, kontje afvegen toen hij gepoept had [poep werd ook keurig meegenomen in een servetje en dat verdween in de tas zonder plastic zakje er omheen]. Wel grappig om dat schouwspel gade te slaan. Kinderen zijn ook helemaal geen honden gewend. Een meisje van een jaar of vijf ging spontaan gillen toen dat miniding van net 25 centimeter hoog een paar passen in haar richting zette.
Vanuit het Yongsan-park kom je achter het museum in een tuin speciaal aangelegd met planten die natuurlijke kleurstoffen leveren. Op dit moment is veel uitgebloeid, maar bij sommige planten kun je aan de bessen zien welke kleur daar uit moet komen. Een poging om een donkerrood gekleurde libelle-achtige te fotograferen is geloof ik niet helemaal gelukt. Ik zit nu in de pc-bang en heb geen snoertje of kaartlezer bij me om de foto's op te laden. Die volgen dus later.
De actie met de subway ging weer heel soepel. Kaartje even opgeladen; er stond nog wat op van vorig jaar. Overstap gemaakt bij het Centraal Station en ook daar geen enkel probleem. Hier in Seoul zou je heel suf zijn als je met een auto zou proberen ergens te komen. De subway is snel, goedkoop, schoon, relaxed en duidelijk en hier kun je in tegenstelling tot Amsterdam of Rotterdam, gewoon 's avonds en 's nachts ook veilig de subway gebruiken.
Ik ga zo eens wat te eten opzoeken.
Ik heb overal trek in, dus weet nog niet of het zo'n lekkere pannekoek met zeevruchten en bosui wordt, een gegrilde vis, mandukuk of ....
Overdag heb ik me goed ingehouden met eten [vanmorgen een broodje bij het ontbijt, een bagel voor lunch en halverwege de middag een bakje yoghurt] zodat ik me nu mag laten gaan met eten. Voor ontbijt morgen heb ik net zowaar bruine sandwiches gescoord bij de Paris Baquette. Uitzonderlijk, want als je hier al brood vindt [doorgaans dus bij zo'n buitenlandse winkelketen] dan is het witter dan wit en vaak ook nog gezoet.
Foto's gaan er nog bij komen, maar nu even niet....eerst eten!