Dinsdag 26 april: regenjassen, Dongdaemun, Jogyesa

Dinsdag 26 april: regenjassen, Dongdaemun, Jongno, Jogyesa en bovenop Jongno/Samsungtoren
Het begon vanmorgen regenachtig. Omdat er nodig wat regenkleding bij moest zijn we eerst naar Dongdaemun getogen met de subway. Met het checken van de t-money-kaartjes bleek dat we op maandag, waar we een paar uur in de bus hebben gezeten en ook een paar keer zijn uitgestapt en weer opgestapt, het hele kapitaal van 1800 won hadden verstookt in het openbaar vervoer. Romy met haar jeugd-tot-12-jaarkaart zelfs de helft van dit enorme bedrag. Even snel omgerekend: 1000 won is ongeveer 70 cent. Hier weten ze wel hoe ze mensen het openbaar vervoer in moeten krijgen en dat goed moeten regelen met een OV-kaartje: elke rit die je betaalt met de t-money-kaart kost minder dan wanneer je een kaartje koopt of bij de chauffeur betaalt. Slim en efficiënt. Overigens zou heel Seoul een enorm infarct vertonen als al die mensen die nu in het openbaar vervoer zitten zich per auto zouden willen voortbewegen. Geen doorkomen meer aan, gegarandeerd. Het is nu al af en toe een stroperig geheel. Onderweg van het subwaystation naar de kledingmarkt en –winkels hadden we al een paraplu gekocht. Bij de koffietent liet Lee die keurig achter in de paraplubak. Eind van de middag had deze koffietent dus weer klandizie van ons en jawel: plu stond er nog. Natuurlijk: dit is Korea. Als we onze mobiele telefoon op tafel hadden laten liggen had-ie er ook nog gelegen zeer waarschijnlijk. Na de aankoop van nog twee regenjasjes en een goede twee-armige rugzak was het hele gezin weer opgewassen tegen onverwachte buien en wat dies meer zij. Terwijl Lee, Chris en Romy zich in de kleding stortten, ben ik op zoek gegaan naar mijn brillenwinkeltje van vorig jaar herfst. Helaas zat dat winkeltje er niet meer. Maar desondanks had ik toch gauw een brillenverkoopster gevonden. En ook een hele aardige aanbieding. Deze keer een echt Koreaans montuur en nu ook een wat groter glas. Als dat hier in de mode is, dan komt dat snel ook in NL in de mode. Ik moest 20 minuten later maar terugkomen om de bril af te halen. En jawel: bij het opzetten had ik mijn ogen gericht op het kleine schrift naast de brandblusser achter de brillendame en dat kon ik opeens goed scherp zien. En dat voor de hele som van 35.000 won. Voor degenen die willen weten hoe veel dit is: 10.000 won reken ik 7 euro voor. Het is een paar centen minder, maar voor het gemak van het rekenen. Zo heb ik een goede reservebril voor de prijs waar ik in NL nog niet eens een fatsoenlijke ongeslepen zonnebril bij de drogist kan kopen.Teruglopend langs de Jong-no aan de kant van de medische hulpmiddelenwinkels [noordzijde] hebben we voor Chris en Romy nog een onvervalste schouderbladdrukpunteningekortesinterklaasstaf gekocht. Mij benieuwen of het hen net zo helpt als het mij helpt. Ik heb er een op het werk aan het beeldscherm hangen en eentje aan de douchestang en ik gebruik ‘m regelmatig. We zijn doorgelopen naar de grootste Boeddhistische tempel in Seoul, de Jogyesa. Omdat het Lotus lantaarn festival er aan komt en dus ook Boeddha’s verjaardag [er is enige relatie ja..] hing het hele plein voor de tempel vol met lampionnen. Toen we er vrij laat in de middag, het was al na vijven, aankwamen, vertrok er net een stoet met veel dames in hanbok voorzien van lampion. Na de dames in vol ornaat volgde er ook nog een flinke stoet dames in de gebruikelijke wandelkleding. Dat is ook vol ornaat, zeker hier in Korea, maar dan anders. Na het bezoek aan de Jogyesa waren we toe aan een hapje eten, maar de Jongno-toren [ook wel Samsungtoren genoemd] met de er onder gelegen boekhandel kwam nog op ons pad. Ik ben nog steeds heel blij dat Anouk, reisleidster van Shilla travel in 2005, me toen heeft laten zien hoe je in die toren bij de damestoiletten komt op de 33e etage. Op dit etage, de bovenste, zit een nogal sjiek restaurant en het is niet echt de bedoeling dat je daar komt voor sightseeing. Maar het uitzicht was de moeite waard. Romy wilde het zien als je alle lichtjes van de stad kon zien, maar had toch wel zoveel trek in eten, dat ze liever mee wilde dan daar op het toilet nog een paar uurtjes te wachten tot het echt donker was. Je moet al jong je prioriteiten weten te leggen. Na een maaltijd met diverse soepen van heet tot flauw en wat mandu en rijst hebben we het gebruikelijke dessert genoten bij Starbucks cocoa-cappuccino. Het is maar goed dat dat nu net nieuw in het assortiment zit, want het is dezelfde combi van koffie en chocoladesmaak als de cafe-moccha, maar dan zonder slagroom en met opgeklopte melk. Er is dus nog enige hoop dat ik na deze vakantie nog in al mijn kleren pas… Morgen ga ik op bezoek in Suwon bij Jolien. Leuk om te gaan zien waar zij al die maanden in Korea verblijft en bovendien ook al om elkaar eens in het echt te ontmoeten. De jongelui gaan zich vermaken in Lotte World, de ‘Disney’ van Seoul zeg maar. Tien over half een nu… dus in NL nu kwart voor zes in de middag.
Voor meer foto's:
https://picasaweb.google.com/101783544665887710653/Korea2011?authkey=Gv1sRgCM6q8IOM6uvbfQ&feat=directlink