vrijdagmiddag 31 oktober
Door: Willy
Blijf op de hoogte en volg Willy
31 Oktober 2008 | Zuid-Korea, Seoel
Na een late start en een vlugge blik op de kaart ben ik zonder mankeren naar het Changdeokgung-paleis gelopen. Onderweg nog even een paar walnootbroodjes gescoord onder de grond bij subwaystation Anguk. Op dit plek heb ik in 2005 eens koffie zitten drinken en heel leuk zitten praten met een Koreaanse studente die haar engels op mij wilde oefenen. Zoals Hans nooit vergeet waar er ergens een oude auto of motorfiets al dan niet verborgen onder een doek of achter een deur gestald staat, zo vergeet ik plekken met lekkere broodjes niet. Plekken met een schoon toilet ook niet trouwens. Heel handig.
Het paleisterrein mag je alleen op met een rondleiding en een gids. Ik was een kwartier te laat voor de Engelstalige gids, dus ben met de Koreaans sprekende gids mee gegaan. De folder die ik gescoord had was wel in het Engels, dus no problem. De dame had wel door dat ik er weinig van verstond [alhoewel...ze was heel expressief met gezicht en handen en dan vang je meer op dan alleen woorden, grappig om te merken] vertelde ze me af en toe ook nog iets in het Engels. Met name over de bomen. Zeker omdat ze zag dat ik meer aandacht voor de bomen dan voor de stenen en gebouwen had. Leuke details, bijvoorbeeld over de 'scholar tree' [dat is dezelfde boom waar er twee van staan aan de Kagerdreef 192 in Sassenheim; daar heb ik ooit de botanische naam van geweten; zoek ik thuis wel weer op].
De rust van het paleisterrein en de heerlijke luchten van de denne[n?]bomen stonden in schril contrast met de drukte en uitlaatgassen buiten het terrein. Maar juist door de afwisseling is beide op zijn tijd leuk.
Wandelend waar mijn voeten me brachten zonder vastomlijnd plan [heerlijk...daarom ben ik nu in mijn uppie gegaan!] liep ik tegen de railing van de lager gelegen stroom [de ..........zoek ik nog even op of Janine, wil je even souffleren...] aan. Die is een jaar of vijf geleden aangelegd op de plek waar eerst een zesbaans weg was. De grap is dat er op mijn kaartje van deze wijk nog een weg getekend staat. Dat kaartje stamt uit 2002. Is heel handig, want de grote gebouwen en paleizen en zo zijn ingetekend. Als je beneden bij het water loopt kun je de stad vergeten. Veel wilgenaanplant en her en der wat bloemen in de rand, die wel zijn aangeplant, maar er wild genoeg uit zien om het een natuurlijk geheel te laten vormen.
Ik was nog nooit bij de oorsprong van het stroompje geweest en nu vastbesloten door te lopen tot ik er was. Dat was niet eens zo erg ver. Bij de foto's zie je de oorsprong, of tenminste, de plek waar men het water boven de grond laat komen en zichtbaar maakt, want de oorsprong van het stroompje moet in de bergen liggen.
Bij een 'Paris baquette' net een heerlijke moccha-kopie gedronken en een notenstokbroodje. Zowaar bruin brood. Dat zie je weinig hier. Het meeste brood, dat de Koreanen zelf niet eten als ontbijt of lunch, is hier wit en voorzien van zoetigheid of creme. Dit bruine stokbroodje had alleen rozijnen en noten er in. Heerlijk.
Er was even twijfel, maar ik weet dat het hier gewoon kan: alle spullen [jas, rugtas met geld en camera en zo voort] heb ik bij mijn tafeltje laten liggen om naar het toilet te gaan. En natuurlijk ligt alles er nog precies zoals je het achterliet. Ik weet het, maar ben nog niet genoeg 'los' van de Nederlandse manieren om het zonder er bij na te denken te doen. Als je hier een half jaartje zou wonen wen je nooit meer andersom.
Het paleisterrein mag je alleen op met een rondleiding en een gids. Ik was een kwartier te laat voor de Engelstalige gids, dus ben met de Koreaans sprekende gids mee gegaan. De folder die ik gescoord had was wel in het Engels, dus no problem. De dame had wel door dat ik er weinig van verstond [alhoewel...ze was heel expressief met gezicht en handen en dan vang je meer op dan alleen woorden, grappig om te merken] vertelde ze me af en toe ook nog iets in het Engels. Met name over de bomen. Zeker omdat ze zag dat ik meer aandacht voor de bomen dan voor de stenen en gebouwen had. Leuke details, bijvoorbeeld over de 'scholar tree' [dat is dezelfde boom waar er twee van staan aan de Kagerdreef 192 in Sassenheim; daar heb ik ooit de botanische naam van geweten; zoek ik thuis wel weer op].
De rust van het paleisterrein en de heerlijke luchten van de denne[n?]bomen stonden in schril contrast met de drukte en uitlaatgassen buiten het terrein. Maar juist door de afwisseling is beide op zijn tijd leuk.
Wandelend waar mijn voeten me brachten zonder vastomlijnd plan [heerlijk...daarom ben ik nu in mijn uppie gegaan!] liep ik tegen de railing van de lager gelegen stroom [de ..........zoek ik nog even op of Janine, wil je even souffleren...] aan. Die is een jaar of vijf geleden aangelegd op de plek waar eerst een zesbaans weg was. De grap is dat er op mijn kaartje van deze wijk nog een weg getekend staat. Dat kaartje stamt uit 2002. Is heel handig, want de grote gebouwen en paleizen en zo zijn ingetekend. Als je beneden bij het water loopt kun je de stad vergeten. Veel wilgenaanplant en her en der wat bloemen in de rand, die wel zijn aangeplant, maar er wild genoeg uit zien om het een natuurlijk geheel te laten vormen.
Ik was nog nooit bij de oorsprong van het stroompje geweest en nu vastbesloten door te lopen tot ik er was. Dat was niet eens zo erg ver. Bij de foto's zie je de oorsprong, of tenminste, de plek waar men het water boven de grond laat komen en zichtbaar maakt, want de oorsprong van het stroompje moet in de bergen liggen.
Bij een 'Paris baquette' net een heerlijke moccha-kopie gedronken en een notenstokbroodje. Zowaar bruin brood. Dat zie je weinig hier. Het meeste brood, dat de Koreanen zelf niet eten als ontbijt of lunch, is hier wit en voorzien van zoetigheid of creme. Dit bruine stokbroodje had alleen rozijnen en noten er in. Heerlijk.
Er was even twijfel, maar ik weet dat het hier gewoon kan: alle spullen [jas, rugtas met geld en camera en zo voort] heb ik bij mijn tafeltje laten liggen om naar het toilet te gaan. En natuurlijk ligt alles er nog precies zoals je het achterliet. Ik weet het, maar ben nog niet genoeg 'los' van de Nederlandse manieren om het zonder er bij na te denken te doen. Als je hier een half jaartje zou wonen wen je nooit meer andersom.
-
31 Oktober 2008 - 09:14
Dochter Van Janine:
....Cheonggyeyeon.... ^^
Fijne tijd in Korea~! -
31 Oktober 2008 - 09:19
Willy:
dankjewel Kim!
De Cheonggyeyeon it is... -
31 Oktober 2008 - 09:25
Janine:
Kim, je was me voor .... Was het net effe aan het opzoeken.
Willy, ik geniet weer van je verhalen en van het feest der herkenning. Gelukkig ben je een trouwe schrijver, met ongetwijfeld een grote en trouwe lezersaanhang.
Vandaag vertrekken Pieter en Myung naar Korea, een heel raar idee dat ik nu (snik snik) 'alleen' in Nederland achterblijf maar ik haal mijn schade volgend jaar wel weer in!
Groetjes,
Janine -
31 Oktober 2008 - 10:18
Erwin:
Ha Willy,
Veel plezier! Leuk om al je verhalen en foto's weer te mogen volgen.
Groetjes
Erwin
-
31 Oktober 2008 - 12:33
Ted:
Ik als medewerker van een informatiemakelaar help je wel hoor, het is dennenboom en Sophora (Styphnolobium) japonica(um) Japanese Pagodatree, dat scheelt weer denken, oh wat moest ik thuis ook al weer opzoeken.
Niet zo handig om tegen de railing aan te lopen, maar dat is een peanuts.
Leuk verhaal dat je allemaal mag meemaken. -
01 November 2008 - 06:32
Joanne:
Hoi Willy,
Heb je boom opgezocht.
Sophora Japonica is de naam.
Zie net dat anderen het ook al opgezocht hebben voor je. Zo zie je maar u roept en wij zoeken.
Fijne dag verder, Joanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
