Woensdag 28 oktober, Seoul

Vandaag was een op-eigen-houtje-dag en die leidde me vanmorgen vroeg naar het museum voor Boedhistische kunst.
De print van internet klopte qua route en ik was de enige bezoeker vanmorgen. Het licht werd speciaal voor mij aangedaan. Jammer genoeg mocht je binnen niet fotograferen, dus ik kan daar geen beelden van laten zien. Logisch ook, want de doeken hingen bijna allemaal zonder glas er voor zo voor iedereen aan te raken. Keurig bordje er bij met het verzoek dat laatste niet te doen. En in Korea doet dan ook niemand dat.
De geleende stukken van de tentoonstelling uit Myanmar waren vrijwel allemaal van witte jade gesneden. Prachtig. En een weldadige rust in zo'n museum als je de enige bezoeker bent. Past wel bij het onderwerp.
Na bij Margot [tsja, dat stond er echt op] koffie te hebben gedronken ben ik verder de Hanok-wijk ingelopen. Veel klimwerk. Eigenlijk niet zo heel slim met mijn zere voet, maar ja, berouw komt altijd na de zonde. Ik was op zoek naar het juweliersmuseum, maar dat heb ik nooit gevonden. Wel per ongeluk het borduurmuseum waar allerhande borduurstijlen uit de Koreaanse oude doos bewaard zijn gebleven en ook worden nagemaakt. Ook daar mocht ik binnen niet fotograferen. Buiten op de binnenplaats gelukkig wel. Daar stond een mooie verzameling kimchipotten. Toch wat te zwaar hoor Petra...
Na wat omzwervingen kwam ik weer beneden [Seoul is aan de noordkant tegen de bergen aan gebouwd] en uiteindelijk bij het Gwanghwamunplein terecht. Dat plein was er altijd al, maar nu is het opgeleukt, want de Koreanen willen wel alles groots aanpakken en laten zien dat het hen qua welvaart goed gaat. Zo ook dit plein: groots aangepakt. En ja, het is er best aardig toeven, maar om nou te zeggen dat ze hiermee een toeristische attractie rijker zijn... nee. Het geeft niets vernieuwends.
Toen mijn voet het zo'n beetje niet meer deed [te laat dus] ben ik de arme onderdaan gaan thuisbrengen naar het hotel om aldaar een uurtje of anderhalf hoog te leggen. Dat hielp gelukkig wel.
Vanavond had ik de eetafspraak met Niels. We hadden afgesproken om half acht in Anguk station en van daaruit zijn we naar Insadong gelopen. Daar heerlijke bulgogi en een gevulde pannekoek gegeten en een heel leuk gesprek gehad. Voor hem ook weer even prettig om Nederlands te praten nu hij een half jaar tussen de Koreanen vertoeft tijdens zijn onderzoek. Gewoon een hele leuke kennismaking en als we aan het eind van de vakantie weer hier in Seoul zijn kunnen we dat nog eens prettig overdoen. Misschien dan ook met Els en Eef er bij. Die hadden na wat jetlag een beetje leeg batterijtje vanavond, dus maakten er een vroegertje van. Niels en ik hebben de avond afgesloten in Myungs theehuisje. Toen de andere gasten weg waren ging de theehuisdame alvast her en der de lichten uitdoen. Subtiel signaal om op te stappen.