vrijdag 6 november: Gyeongju

Vanmorgen was ik vroeg, ondanks dat ik geen wekker gezet had. Els en Eef moesten nog vroeger er uit, want zij gingen met de bus van half negen richting Andong.
Ik liep even na tienen richting tumuli-park. Het bekende park met de koningsgraven: enorme grasbulten met hier en daar een prachtige oude krom gegroeide boom er op. Er omheen is een mooi park. De herfstkleuren beginnen nu te komen. Er waren al wel wat mensen, maar op bepaalde stukken was ik echt even helemaal alleen in een stil park, heerlijke dennengeur, vogelgetsjilp, ruisen van bladeren. Kortom: even buiten en dat werd weer tijd na alle stadse lucht die ik gesnoven heb de laatste twee weken. Voor ik het park via het achterhek binnenging was ik nog even binnengelopen bij de Beopjang-sa, een kleine boeddhistische tempel. Deze ligt langs een drukke weg, maar ben je eenmaal de poort binnen, langs een vervaarlijk uitziende wachter die op de deur geschilderd is, dan is er ook daar rust. En kinderspeeltuig, niet eerder gezien op een binnenplein van een tempel.
De rest van de dag ben ik Gyeongju eens doorkruist totdat ik herkenningspunten tegenkwam uit eerdere reizen. Het tentje waar ik met Corrie en Leo zo'n heerlijke aardbeienshake heb zitten nuttigen bijvoorbeeld. Nog steeds een bordje met er op dat men aussie francais parle.... Grappig, want dat zie je verder nergens hier.
Tussendoor ben ik ook nog even een pc-bang ingegaan om ook dat weer eens mee te maken. Vorige jaren was dat een bijna dagelijks ritueel, maar nu met alle luxe van een p.c. op de hotelkamers, is dat steeds minder geworden. Overigens zie je ook dat er steeds minder pc-bangs zijn. Vooral in Busan viel dat op.
Ik ga zo wel eens kijken of Els en Evert al terug zijn van hun avontuur en zin hebben in een gezamenlijke hap eten. Als ze er nog niet zijn, dan ga ik zo maar eens een hapje opzoeken dat het geknor in mijn maag gaat stillen.
Ik hoop dat de mailmeldingen van de website weer goed gaan; heb er vanmiddag een mailtje aan gewaagd richting de techneuten van de waarbenjijnu-website.
Maar als je http://willysalemink.waarbenjij.nu in je favorieten zet en op die manier naar de website gaat, dan krijg je wel altijd het laatste dagboekstukje.
Annyong.