Donderdag 28 april: Bukchon uilen en maskers

Donderdag 28 april: Bukchon, uilenmuseum, reserveren Busan en Pascucci toe

Vanmorgen startten we met een wandeling de Bukchon-wijk in. Dat is het deel ten noorden van Insadong en het ligt tegen de berg aan gebouwd. In deze wijk zijn nog veel hanokhuizen te vinden, de traditionele Koreaanse huizen met de zo bekende dakpannen en deuren en de houten frames voor de ramen, bekleed met wit rijstpapier. Overigens worden her en der in deze wijk ook hele nieuwe hanokhuizen gebouwd. Kunststof zogenaamde oude deuren en schreeuwerig glinsterend deurbeslag zijn daarbij de opvallendste missers. Maar ja, voor architectuur moet je niet in Seoul zijn. Dat is zo goed als volledig vernietigd geweest door de Japanners en later in de oorlog in de vijftiger jaren en wat er daarna opgebouwd is verdient geen architectonische schoonheidsprijs. Daarom is Seoul ook het aardigst in het donker als alle lichtjes de wanstaltige bouwsels opvrolijken. In de Bukchonwijk gingen we eerst op zoek naar het koffietentje waar een maskermuseum onder is. Helaas was die nog gesloten om half twaalf. Later zijn we daar toch nog terug gegaan. Op de route hebben we het uilenmuseum bezocht: een ruimte ter grootte van een flinke huiskamer met werkelijk overal uilen. Bij de toegangsprijs was een drankje inbegrepen en dat is geen slechte formule. Zo bleven we nog even rustig zitten met een drankje tot Romy haar uilentekening had afgemaakt. Die kwam daar in een groot boek en werd door Chris voorzien van bijpassende tekst. Het hele museum is een uit de hand gelopen hobby van een verzamelaarster, maar voor ons was het een leuke zijsprong. Ook het schoolmuseum en later dan toch nog het maskermuseum hebben we bezocht. Tussendoor overal slenteren, kijken, bakkie koffie doen en ook helemaal tot bovenaan de wijk lopen. Daar kun je een leuke start maken voor een natuurwandeling. Omdat we vandaag nog heel veel meer wilden doen hebben we het park gelaten voor wat het was en bovendien is het niet geheel zonder enkelzwikrisico’s, want nogal bergachtig, en als er enkels verzwikt moeten gaan worden, dan toch maar liever ergens op een laatste dag van de vakantie of zo….Tegen half vijf kwamen we de wijk uit. Lee, Chris en Romy wilden nog graag naar het Changdeukgung [paleis], dus togen die kant op. Ik ging bij de toeristeninformatiestand aan de kop van Insadong eens proberen een paar hotelkamers in Gyeongju gereserveerd te krijgen. Normaliter is dat niet zo’n probleem en ik had ook al wat hotels uitgezocht en de telefoonnummers en gegevens bij me. Maar nu bleek dat heel Gyeongju van nu tot en met 6 mei tsjokvol zit in verband met een taekwon-do-evenement. Geen kamer meer te krijgen. Uiteindelijk wel ergens drie eenpersoonskamers, maar dat was het ook niet. Of twee kamers in een guesthouse, maar daar had je geen eigen badkamer en dat willen zowel Chris als ik wel erg graag. Dus dan maar naar plan B: direct naar Busan. Ze belden met de toeristeninformatie in Busan en ik gaf de suggestie van het Montvert hotel. Daar heb ik twee of drie jaar geleden met Els en Eef gelogeerd. Men spreekt daar geen of mogelijk drie woorden Engels, dus ik was blij dat de vrijwilliger van de toeristeninformatiestand dit klusje voor me wilde klaren. Vanavond heb ik even op internet gekeken naar de tijden van de treinen. We nemen lekker de Samaeul-trein, want dan heb je veel meer ruimte dan in de KTX-trein en kun je een tas bij je houden met wat eten en drinken. De KTX is wel iets sneller en dus ook duurder, maar je zit er als een haring in een ton. Ik heb het vorig jaar vanuit Daegu naar Seoul ervaren en dat is me niet bevallen. Vanavond hebben we ergens te duur gegeten bij dames die onvriendelijk waren met bedienen. Volgende keer beter opletten. Op de borden buiten staan gerechten met een prijs van 5000 won en als je binnenkomt zijn die gerechten opeens 15.000 of 22.000 won. Voor Nederlandse begrippen dan nog niet heel erg duur, maar voor Koreaanse begrippen wel. Goede leerschool. Lee en Chris hadden ringen laten maken met hun namen en een inscriptie in het Koreaans en die kwamen tijdens het eten uit de verpakking. Fotomomentje.
Na het eten zijn we naar Pascucci’s gegaan voor een lekkere bak koffie en een ijsje dat we vanaf de tweede etage met uitzicht op het drukke kruispunt hebben genoten.
Nu maar niet tot half twee doorgaan met foto’s opladen en zo, want morgenochtend is het iets eerder vertrektijd dan we normaal afspreken.
Foto’s staan weer op dezelfde plek als gisteren en eergisteren….. dus wie de link niet heeft opgeslagen en toch wil meekijken: even bij het dagboekfragment van gisteren kijken.
Ik hoop dat er in Busan ook internet op de kamer is en anders moeten jullie even met wat tussenpozen meereizen. We hebben in elk geval voor de laatste drie dagen hier in Seoul kamers gereserveerd in het Noble hotel. Dit hotel waar we nu zitten had de reservering niet goed gedaan en had voor 5-8 mei nog maar een kamer en geen twee. Gaat ‘m niet worden dus.