Vrijdag 29 april, reisdag naar Busan

Vrijdag 29 april, reisdag naar Busan
Nu ik in deze luxe ruime hotelkamer in Busan zit, kan ik me bijna al niet meer voorstellen hoe klein en eenvoudig het kamertje in Jongnowon hotel in Seoul was. Maar beter deze omschakeling dan andersom. Vanmorgen waren we lekker op tijd klaar allemaal en nog voor tien uur vertrokken we naar Anguk subwaystation. Eerst overstappen op de blauwe lijn na een halte en dan drie haltes naar het Centraal Station van Seoul. Ging allemaal soepeltjes en het ritje was zo kort dat het helemaal niet erg was dat we niet konden zitten in de subway. Omdat we iets vroeger vertrokken waren hadden we tijd om een koffie-to-go te scoren. De ochtenddosis cafeïne moet wel toegediend worden natuurlijk. Het is een treinrit van vijf uur naar Busan en dat is zonder koffie lang; met koffie ook, maar dan anders. Het eerste stuk van de treinrit is niet zo boeiend, want dan zit je nog in de voorsteden van Seoul en dat is met name uitzicht op hoge flats en veel rommel. Al probeert men wel door middel van wat openbaar groen de treinroute wat op te fleuren. Na verloop van zo’n anderhalf tot twee uur wordt het landschap groen en groener en ga je de eerste bergen zien. Dat wordt naarmate je verder naar het oosten komt alleen maar meer en mooier. Veel graven langs de wegen, soms de bijna spreekwoordelijke huizen met blauwe daken [iedereen die iets met adoptie heeft kent dat boek], veel rolkassen, hier en daar volop bloeiende fruitbomen en tere, net ingeplante rijstplantjes. De achtergrond van de bergen, met altijd een grijsblauwe zweem er om heen in de verte, maakt het een mooi beeld. De Saumeul-trein is niet zo snel als de KTX, maar goedkoper en je hebt er heerlijk veel beenruimte, kuitsteunen, uitklapbaar tafeltje en alles bij elkaar is die trein bij mij veruit favoriet. Ik ben hier dan ook niet voor snel reizen. Beetje het verschil tussen fast food en slow food, maar dan op het gebied van reizen. Romy heeft de hele weg naast me gezeten en heeft zich ronduit voorbeeldig gedragen. Spelletje op de mini-spelcomputer, liedjes luisteren en zachtjes meezingen en naar buiten kijken en de stations afstrepen op de landkaart, dus elke keer als we een station aan deden goed kijken hoe het daar heet om het terug te vinden op de kaart. Hier in Busan aangekomen is alles al in feestelijke stemming voor het Busan Lotus Lantaarn Festival. Een papieren draak op het voorplein van het station en vele lampionnen maakte onze entree feestelijk. Met een korte rit met de subway, die hier ook lekker makkelijk met hezelfde kaartje te betalen is als in Seoul, kwamen we in de buurt van het hotel. Het is goed dat ik er al eens geweest was en wist waar ik ongeveer moest zoeken. De mevrouw aan de counter wist van onze komst, dus de reservering was overgekomen. Lee heeft nog een extra matrasje en deken gevraagd en daarmee hebben ze in de ruime kamer een mooi bedje voor Romy opgemaakt. De oppervlakte van kamer, badkamer, halletje, w.c. is zeker drie keer zo groot als in het vorige hotel. Een waterapparaat op de kamer is ook erg fijn. Computer staat er ook, maar daar zit zo’n oude windowsversie op dat zelfs de webmail al protesteerde en aandrong op het downloaden van een nieuwere versie. Ik heb gewoon het snoertje met de lan-kabel losgetrokken en het andere eind in mijn mini-laptopje gestopt. Dat werkt ook en beter. Vanavond zijn we even door een bruisend winkelcentrum van Busan gelopen en hebben een goede Koreaanse maaltijd genoten. Adresje om te onthouden. Niet te duur en goed. Bij de Levi-winkel de kelder in. Morgenochtend gaan we allemaal eerst maar eens uitgebreid genieten van de badderfaciliteiten die dit pand biedt. En als het enigszins goed weer is, dan gaan we Busan maar eens van boven bekijken. Ja Els, ik zal op mijn tas letten. Er is op deze reisdag niet heftig gefotografeerd, maar een paar plaatjes zijn er wel om te laten zien. Net belde mijn moeder, gewoon op het [voor anderen geheime] nummer van mijn iphone en dan is het toch wel heel bijzonder dat je aan het andere eind van de wereld zit en toch zo goed met elkaar kunt praten. Ik ben erg van de e-connections, maar blijf me er toch over verbazen wat er allemaal kan. Zo had ik gisteren al een kaartje van de omgeving van dit hotel op mijn telefoon gezet en had ik [al langer] de subwaykaarten van Seoul, Busan en nog een paar steden op mijn telefoon zitten. Toen we in 2002 voor het eerst naar Korea gingen was dat nog helemaal niet in beeld dat dat zo zou kunnen. En dat is toch nog maar net negen jaar geleden….