woensdag 9 mei; laatste dag in Seoul al weer...
Door: Willy
Blijf op de hoogte en volg Willy
09 Mei 2012 | Zuid-Korea, Seoel
Vandaag al weer de laatste dag in Seoul. Morgen mag je niet mee rekenen, want dan moet ik om half tien bij de halte van de airport limousine [= bus] staan. Om 11 over 9 mag ook, maar dan ben ik weer zo uitsloverig vroeg op Incheon.
Op jacht naar nog wat cadeautjes, dat was het doel van vandaag, want dat is natuurlijk ook het leuke van op reis gaan: terugkomen met cadeautjes. En zonder pet voor het eerst.
Als je niet een omlijnd plan hebt, dan zie je vaak de leukste dingen. Zo keek ik in een smal onduidelijk steegje en zag tussen wat huizen een randje van een geschilderd dak, zoals je bij tempels ziet. En ja hoor, op een plek waarvan ik niet wist dat ie er was en er ook dus nooit naar gezocht zou hebben staat een tempel. Hij was in onderhoud en stond volop in de steigers, maar ik weet nu waar-ie is, dus ik ga nog wel eens terug om te kijken of ze het schilderwerk allemaal zo netjes hebben gedaan als al in de toegangspoort gebeurd was.
Omdat het weerbericht voor vandaag weer 28 graden aangaf ben ik maar zonder rugzak op pad gegaan. Vestje ook thuis gelaten. Alleen een dunne blouse was voldoende, ook vanavond rond een uur of acht nog.
Op Insadong waren er weer scholieren op het oorlogspad om hun Engelse taal in de praktijk te brengen. Ik had twee leuke meiden en de moeder van een van hen hielp met het gesprek op gang houden. Als je vertelt dat je zoon geadopteerd is uit Korea valt er toch altijd eerst een stilte. Als je er dan over doorpraat en ze door hebben dat je het fijn vindt om in Korea te zijn, dan gaat dat wel weer over. Maar de eerste reactie is er toch altijd een van schrik en afwachting hoe je zult reageren. Het collectieve schaamte-gevoel over de adoptiekinderen is toch nog niet over. Daar moet nog wat jaren overheen gaan denk ik.
Op Insadong teruggekeerd na een dag steegjes en stoffige markten te hebben afgelopen, bleek dat men net klaar was met de inrichting van de nieuwe kunstexposities. Gana Art Space en Insa Art Galery waren net weer open. Bij sommige tentoonstellingen waren ze letterlijk nog in de weer met spijkers, plakband en touw om e.e.a. op te hangen of neer te zetten, maar ik mocht, op een na waar een reporter bezig was en het dus verder muisstil moest zijn, er toch overal alvast in.
Bij een van de exposities waar de opening net gebeurd was, was een enorme uitstalling aan eten en ik kreeg een glas rode wijn aangereikt. Dat is niet handig met een tas [ja, die cadeautjes] in de ene hand en een camera in de andere, dus heb ik het maar vriendelijk afgeslagen. Gezien de drukte op die etage kwamen er wel mensen speciaal op het eetfeestje af.
Na het eten ben ik nog even een lekkere koffie gaan drinken. Overal bij de koffietentjes is er gratis wifi. Dat is wel een voorbeeld voor Nederland en voor een bepaalde werkplek in het bijzonder. Ook bij de meeste restaurantjes, bij de boekwinkels en zeker bij elk zichzelf respecterend hotel is er gratis wifi. Niet alleen leuk, maar ook heel handig.
Zo heb ik net de boarding passes voor morgen op mijn telefoon gezet. Ik weet dat ik op Incheon nog wel twee ouderwetsche papieren boarding passes krijg, maar in theorie zou ik de 3-D-code vanaf de telefoon zo op het schermpje bij de gate kunnen houden en op basis daarvan doorgelaten worden.
Vanavond maar een keer niet zo laat maken, want de wekker gaat morgen ongeveer twee uur eerder dan anders af. Nou is het ook niet erg om in het vliegtuig lekker te pitten, maar ik wil toch niet door de wekker heen slapen morgenochtend, hoe graag ik hier ook ben.
En dan weer wennen aan een graad of... 12, 10? Toch maar een jas in mijn handbagage doen voor als ik bij de overstap in Munchen [met"] buitenom moet of een bus in.
Annyong, voor nu vanuit Seoul en straks weer gewoon vanuit koudekikkerland.
Op jacht naar nog wat cadeautjes, dat was het doel van vandaag, want dat is natuurlijk ook het leuke van op reis gaan: terugkomen met cadeautjes. En zonder pet voor het eerst.
Als je niet een omlijnd plan hebt, dan zie je vaak de leukste dingen. Zo keek ik in een smal onduidelijk steegje en zag tussen wat huizen een randje van een geschilderd dak, zoals je bij tempels ziet. En ja hoor, op een plek waarvan ik niet wist dat ie er was en er ook dus nooit naar gezocht zou hebben staat een tempel. Hij was in onderhoud en stond volop in de steigers, maar ik weet nu waar-ie is, dus ik ga nog wel eens terug om te kijken of ze het schilderwerk allemaal zo netjes hebben gedaan als al in de toegangspoort gebeurd was.
Omdat het weerbericht voor vandaag weer 28 graden aangaf ben ik maar zonder rugzak op pad gegaan. Vestje ook thuis gelaten. Alleen een dunne blouse was voldoende, ook vanavond rond een uur of acht nog.
Op Insadong waren er weer scholieren op het oorlogspad om hun Engelse taal in de praktijk te brengen. Ik had twee leuke meiden en de moeder van een van hen hielp met het gesprek op gang houden. Als je vertelt dat je zoon geadopteerd is uit Korea valt er toch altijd eerst een stilte. Als je er dan over doorpraat en ze door hebben dat je het fijn vindt om in Korea te zijn, dan gaat dat wel weer over. Maar de eerste reactie is er toch altijd een van schrik en afwachting hoe je zult reageren. Het collectieve schaamte-gevoel over de adoptiekinderen is toch nog niet over. Daar moet nog wat jaren overheen gaan denk ik.
Op Insadong teruggekeerd na een dag steegjes en stoffige markten te hebben afgelopen, bleek dat men net klaar was met de inrichting van de nieuwe kunstexposities. Gana Art Space en Insa Art Galery waren net weer open. Bij sommige tentoonstellingen waren ze letterlijk nog in de weer met spijkers, plakband en touw om e.e.a. op te hangen of neer te zetten, maar ik mocht, op een na waar een reporter bezig was en het dus verder muisstil moest zijn, er toch overal alvast in.
Bij een van de exposities waar de opening net gebeurd was, was een enorme uitstalling aan eten en ik kreeg een glas rode wijn aangereikt. Dat is niet handig met een tas [ja, die cadeautjes] in de ene hand en een camera in de andere, dus heb ik het maar vriendelijk afgeslagen. Gezien de drukte op die etage kwamen er wel mensen speciaal op het eetfeestje af.
Na het eten ben ik nog even een lekkere koffie gaan drinken. Overal bij de koffietentjes is er gratis wifi. Dat is wel een voorbeeld voor Nederland en voor een bepaalde werkplek in het bijzonder. Ook bij de meeste restaurantjes, bij de boekwinkels en zeker bij elk zichzelf respecterend hotel is er gratis wifi. Niet alleen leuk, maar ook heel handig.
Zo heb ik net de boarding passes voor morgen op mijn telefoon gezet. Ik weet dat ik op Incheon nog wel twee ouderwetsche papieren boarding passes krijg, maar in theorie zou ik de 3-D-code vanaf de telefoon zo op het schermpje bij de gate kunnen houden en op basis daarvan doorgelaten worden.
Vanavond maar een keer niet zo laat maken, want de wekker gaat morgen ongeveer twee uur eerder dan anders af. Nou is het ook niet erg om in het vliegtuig lekker te pitten, maar ik wil toch niet door de wekker heen slapen morgenochtend, hoe graag ik hier ook ben.
En dan weer wennen aan een graad of... 12, 10? Toch maar een jas in mijn handbagage doen voor als ik bij de overstap in Munchen [met"] buitenom moet of een bus in.
Annyong, voor nu vanuit Seoul en straks weer gewoon vanuit koudekikkerland.
-
09 Mei 2012 - 14:28
Lies:
Geniet lekker van de laatste avond in Korea en goeie reis morgen.
We spreken/mailen of zoiets.
Groetjes
Lies -
09 Mei 2012 - 14:52
Joanne:
Goeie terugreis, kijk uit naar je volgende!!
-
09 Mei 2012 - 15:54
Wil St.:
Inderdaad, een wereldstad. Wat zie jij toch elke keer weer prachtige en nieuwe zaken. Je foto's veranderen geleidelijkaan. Wat een stad! Rust lekker je laatste avond en neem met volle teugen nog eens de kleuren en geuren in je op. Hier is het vandaag 20 graden, maar dat houden we niet lang. Houd je pluutje maar gereed. -
09 Mei 2012 - 19:37
Chris En Lee:
Wat een prachtig schilderwerk op die tempels zeg. En de kunst is ook best grappig. We willen je een hele goede veilige en confortabele reis terug wensen. Wat gaat dat snel die tijd.
Liefs van ons -
10 Mei 2012 - 07:45
Susan:
Hallo Willy,
Wat was het weer gezellig meereizen met je.
Goede reis en we spreken elkaar vast snel weer!
Susan Wardenier -
10 Mei 2012 - 17:21
Maria:
Waarschijnlijk zit je nu in het vliegtuig. ik hoop dat deze vakantie je gebracht heeft wat je ervan hoopte.
Morgen ga ik op vakantie (1 weekje). Daarna spreken wij elkaar vast weer snel.
Lieve groetjes Maria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
