woensdag 1 mei: Museum of Modern Art en nog wat

Gisteravond laat, eind van de middag in Nederland, was er op KBS-nieuws op de Koreaanse t.v. even een heel kort item over de troonswisseling in NL. Ik had mijn camera klaar liggen tijdens de nieuwsuitzending, maar ze lieten verder niet veel meer dan een [oudere] foto zien.

Vandaag, woensdag en al weer de laatste volle dag in Daegu, ging ik een dagje alleen op stap. De wekker stond lekker laat [half negen], maar om kwart over acht werd ik wakker. Alles lekker relaxed zonder tijd-afspraak en rond een uur of tien liep ik buiten. Eerst maar eens een lekkere koffie om de dag goed te starten. Er heerst hier een echte koffiecultuur. Soms kun je voor een goede kop koffie hetzelfde of meer betalen wat je voor een avondmaaltijd betaalt. De verhouding is een beetje zoek, maar het geeft wel aan hoe belangrijk de koffiecultuur is. Voor wie het leuk vindt om 'The Coffee Prince' , een Koreaanse dramaserie, te kijken: via de app 'viki' of website viki.com kun je die serie zien. Daar zie je ook dat het vak van barrista hier iets totaal anders is dan in Nederland of in elk geval een heel ander aanzien heeft.

Het weer is wat frisser dan gisteren en dan komt dat ene fleece-vest dat mee is weer goed van pas. Droog en graad of 17 denk ik. En af en toe ook wat zon.

Met de subway ben ik naar de halte 'Daegu grand park' gegaan met een overstap. Dat kost je het vette bedrag van 1200 won en dat is ongeveer 85 cent. Totaal 9 haltes. Op internet stond dat bij exit 5 van dat metrostation er een shuttlebus was naar het Museum of Modern Art. En ja, die was er en bij exit 5 stond er ook een banner met de aankondiging van die gratis shuttlebus in het Engels. Om uit die ondergrondse te komen moet je wel ettelijke tientallen traptreden op. Ben blij dat ik dat nog kan zonder mankementen. De bus kwam binnen 10 minuten netjes volgens het schema op het bord. Ik was de enige passagier. Op weg naar het museum kwamen we nog langs het stadion van Daegu. Toen in 2002 neergezet voor het WK voetbal en daarna mogelijk niet meer zo vaak gebruikt. Door de zonwerende ruiten van het busje toch maar even snel op de foto gezet.

In het museum waren een aantal leuke, verrassende en mooie dingen te zien. Het is niet het standaard museum met een standaard collectie. Een prachtige collectie bezems, plumeaux en andere schoonmaakattributen stonden er als 'vaas'; een enorme 3 etages hoge serie kettingen van plastic vergieten in groen en rood hoorden bij de tentoonstelling 'Kabbala' van Choi Jeong Hwa. Net als de fraaie samenstelling van slingers, lampen, folie in heel veel kleuren die bij nadere beschouwing opgebouwd was uit gekleurde plastic bekers, dienschalen, vergietjes, elektriciteitsdraad, wol.
Een paar foto's gaat hierbij, maar zoiets is per definitie niet echt in het platte vlak weer te geven. Leuk om hier en daar verrast te worden.
Als er iemand een foto ziet en heel graag wil weten van wie het kunstwerk is, dan hoor ik het wel. Ik heb een serie folders meegenomen.

Op de terugweg ging het al weer even vlot met die shuttlebus. Overigens: de bus was gratis en het museum kost de enorme somma van 1000 won. Dat is omgerekend 70 cent.
Ik ben nu bij het overstapstation van de heenreis uitgestapt, want wilde dat deel van Daegu rond station Banwoldang wel eens gaan bekijken. Had geen idee waar ik boven de grond zou komen.
Dat was redelijk in het centrum. Omdat er een enorme massa mensen me tegemoet kwam en er een hele rij fel geel gekleurde politiemannen achteraan liep, ben ik maar onder een weg door over- uh...ondergestoken. Ik hoorde de Internationale zingen, dus 1 mei wordt hier blijkbaar nog wel 'gevierd'. Om me nou in die vlaggendragende massa te storten leek me toch ook niet zo'n goed idee.

Weer beneden gekomen [via een andere ingang dan ik er uit was gekomen] leek ik opeens in een hele andere wereld beland. Onder de grond gebeurt er in Daegu nog veel meer dan je zou denken. Winkels, fonteinen, eettentjes, een wereld op zich.
Alleen.... waar ga je weer naar boven en waar kom je uit....
Het bleef nog even spannend.

Uiteindelijk kwam ik hemelsbreed niet eens zo ver van de plek waar ik naar beneden gegaan was en ik hoorde de massa mensen zingen en op fluitjes blazen, nu iets meer in de verte.

Na wat omzwervingen, een overheerlijke blueberrysmoothie [bulloebelliesummoezzie] en het inkopen van het ontbijt voor morgenochtend, kwam ik in de wijk waar we gisteren hadden gegeten.
Ik had eigenlijk wat anders op het oog om te eten, maar toen ik langs liep had ik toch ook wel weer trek in de bulgogi, dus ik naar binnen.
De uitbater vroeg meteen naar 'my family', maar ik zei dat die er niet was. Toen ik een sms stuurde naar 'my family' waar ik zat en of zij al gegeten hadden misschien, bleek meneer de hoop gevestigd te hebben op een tafel vol. De grilplaat bleef ook lang koel en hij liep naar buiten. Ik had al duidelijk gemaakt dat ze mogelijk niet zouden komen [en ook de weg niet meer wisten naar zijn restaurant], maar toch.
Toen Lee, Christina en Romy dan toch in de deuropening verschenen was dat eigenlijk om te zeggen dat ze liever ergens anders gingen eten. Maar ja, toen had meneer ze al gezien en was het eigenlijk niet meer mogelijk om de plaat te poetsen. Met een sms-je was dat nog gelukt, maar 'live' in de deuropening betekende voor hem omzet.
We hebben wederom heerlijk gegeten. In Seoul ga ik mijn vega-voorkeuren wel botvieren. En weer geroosterde vis eten... mjammie...

Net op internet even de treinen bekeken en tussen 11 en 12 uur vertrekken er vier vanaf station Daegu, dus dat gaat helemaal lukken morgen. We hoeven dus niet erg vroeg te zijn en kunnen desgewenst het inpakken morgenochtend pas doen. Met de trein is het 3 en een half uur naar Seoul. Sneller dan de heenweg, maar toen kwamen we dan ook vanaf Incheon en dat is met de bus toch altijd nog ruim een uur vanaf Seoul.

Seoul here we come... heb er heel veel zin in!