Zaterdag 1 november: day at the town

Soweee, nu weet ik weer wat een drukke zaterdag in Seoul is....
Mooi weer, weekeind en zo ongeveer tweederde van de Seoulieten die rondlopen of rondrijden (en dan heb je er dus 10 miljoen!).
Nou ja, die aantallen kan ik niet staven, maar het was mega-druk op straat. Het verkeer heb ik vandaag alleen maar langzaam optrekkend gezien. Overigens blijft men er redelijk gelaten onder.
Je kunt alleen in het weekeind beter geen taxi nemen in de binnenstad. Of je moet echt geen haast hebben.

Vanaf city-hall tot Gangwhamun, via Kyobo richting Jogyesa (chrysantenfestival!) langs Gyeongbokgung (met even een 'escape' naar een boedhistische tempel via een steegje waar blijkbaar niemand van al die miljoenen mensen de weg naartoe weet...), geklommen tot 'the blue house', afgeschermd door vele bussen van de politie en nog meer loslopend politiepersoneel om vervolgens via steegjes af te dalen via Hwa-dong, Gahoe-dong richting Anguk. Voorwaar een flinke tippel.
Ik snap nu ook waarom in Seoul elke dag de ginkobladeren (of ander afvallend blad) weggeveegd wordt. Op een steile helling werkt een laagje bladeren als een laagje ijs. Na de eerste keer bijna onderuit ging ik beter opletten waar ik mijn voeten neerzette. Niet meer op een bladerlaag, maar steeds ook voor een deel op steen.

Bij Jogyesa was weer het chrysantenfestival. Dat tref ik vrijwel elke herfstreis.
Wat ik deze keer niet tref is het lantaarnfestival in de Chongyecheon. De onderstellen waarop de lantaarns moeten komen staan er al, maar pas vanaf 7 november gaat het van start. Te laat voor mij dit jaar.
Aan het begin van de avond was er een demonstratie. Altijd de kunst om te ontdekken waar men voor demonstreert. Veel vlaggen waren in de kleur geel en ik zag op een gele ballon in het Engels 'for a safer Korea' staan. Het zou me niet verbazen als dit nog gaat over de Sewol, de gezonken boot waarbij veel mis was met onderhoud en met het gedrag van bemanning en kapitein. Dat heeft in Korea nog dagelijks de aandacht. Op straat zie je veel gele linten (nog steeds...in het voorjaar waren het er nog meer) die als condoleance opgehangen worden, maar ook als aanklacht.