7 sept (Ma): langs het water en de koelte opzoeken

Toen ik vanmorgen buiten kwam kreeg ik een dreun van de warmte en felle zon. Binnen had ik daar met af en toe de airco aan niet veel van gemerkt en op papier was het niet zo heet. De voorspelling was max. 27 graden.
Het nuttige met het aangename combinerend, ben ik op de hoek van de straat de subway in gedoken. Ik wilde alvast een los kaartje kopen voor morgen, zodat ik niet met koffer en tas en rugzak bij zo'n automaat hoef te staan goochelen.
Gisteravond had ik al uitgezocht dat ik, om met de trein in Seoul te geraken, niet het dichtbij gelegen Gwangju-station moet hebben, maar het 12 subwayhaltes verderop gelegen Gwangju-Songjeong-station. Het is dat ik ondertussen een beetje weet hoe dat zit met die treintrajecten, want anders was ik er ook met de overigens prima website van Korail niet uit gekomen.
De trein rijdt ook niet naar Seoul-station, maar naar het gecombineerde trein/subwaystation Yongsan.
Nu nog duidelijk maken op dat station morgen dat ik niet met de KTX wil (razendsnel, maar geen beenruimte en veel te volgepropt doorgaans), maar met de Mugungwha. Dat is een soort derderangstrein (er zijn geloof ik vier of vijf typen trein), die er ruim vier uur over doet, maar waar je heerlijk ruim zit en ook nog de kans hebt om iets van het landschap te zien, anders dan snelheidsstrepen en flitsen in de ruiten.
Ik heb al eerder gemerkt dat men die vraag om een kaartje voor een langzame trein aan het loket op het station heel vreemd vindt. Ik ga het nog een keer uitleggen.
Ik hoef niet van 8-2 8-2 (pall-i pall-i: de Koreaanse straattaal voor 'snel snel' wat in sms-taal 8-2 8-2 wordt; 8 spreek je uit als 'pal' en 2 als 'i').

Toen ik weer boven de grond kwam kwam de warmtedreun zo mogelijk nog harder aan dan daarvoor. Reden om een ruime, koele koffietent op te zoeken en daar onder het genot van een 'latte' de beloofde wolken voor de zon af te wachten.

Een kort uurtje later waren die wolken er wel, maar de temperatuur leek gestegen. In de hoop daar wat koelte te vinden ben ik beneden langs de Gwangju-rivier gaan wandelen. De aanschaf van de paraplu had nu weer zijn nut, want deze 'dubbelt' als parasol. Onderweg wat fanatieke fietsers, een enkele wandelaar, maar slechts met zonneklep of parasol en een paar ajumma's die met een hoekmes het onkruid tussen kieren en tegels aan het wegsnijden waren. Alles wat ze wegsneden werd direct met een stoffer en blik opgeruimd. Niet gek dat deze dames zo krom gegroeid zijn.
Het is wel heerlijk om zo midden in de stad je ook even in de natuur te wanen. Je hoort de stad steeds (zeker nu ze de ginkobomen coupe aan het zagen waren), maar ruikt het water en de planten.

Onderweg hoorde ik een klagelijk miauwen. Kan dan niet voorbijlopen zonder te weten of er een beestje in de klem zit of ergens aan eén pootje boven een afgrond hangt of zoiets.
Dit kleine rode katje zat niet klem en er stonden lege bakjes, waar vast eten in gezeten had, vlak bij zijn schuilplaats. Het klagelijk miauwen was denkelijk de maaltijdmauw: er komt een mens aan, dus dan kun je maar beter laten weten waar het eten gebracht moet worden. Zal wel werken zo vermoed ik, want beestje zag er prima doorvoed uit.

Vandaag ben ik voor het eten naar het appartementje gegaan. Nog even alle kleding in de wasmachine gekieperd, zodat ik alles schoon en droog mee in de koffer heb morgen. Ik heb hier de kans, dus maar gebruiken die machine. Toch handig dat ik thuis ook zo'n Koreaanse wasmachine heb staan, want deze kan ik bijna blind bedienen. Het melodietje dat aangeeft dat de was klaar is klinkt ook overbekend.

Vanavond voor en na het eten en de koffie nog wat andere stukken van de omgeving bewandeld. Inmiddels is het iets koeler, maar nog wel boven de 20 graden. Zo kwam ik langs een parkje (Geumnampark) waar men alle bomen en struiken in lampjes gehuld heeft. Het is vlak bij het 5/18-archief (archief van de volks/studentenopstand in 1980 die in Gwangju begon) en de kleuren van de lampjes doen aan de Taeg-uk-i (Koreaanse vlag) denken, evenals de stenen ornamenten (die je niet ziet op de avondfoto's). Lekker kitsch.

Morgen naar Seoul. Heb ik veel zin in. Die stad blijft altijd trekken. Eerst nog even een keurig briefje maken in mijn goedste Korengels om de beheerders van dit pand te bedanken voor de goede zorgen en gastvrijheid en om de sleutels (stukje elektronica in plastic) bij te kunnen verpakken om morgen onder de deur van het kantoor door te kunnen schuiven. Ze dachten dat ze er dinsdag niet zouden zijn. Goed vertrouwen dus dat ik de boel hier netjes achterlaat en er geen zooi van gemaakt heb. Blijft bijzonder dat dit zo kan.