maandag 4 november: zon, paleis, kunst & lantaarns

Eigenlijk had ik gisteravond iets anders bedacht voor deze maandag en een printje klaar gelegd. Maar vanmorgen was het zulk mooi zonnig weer, dat ik zin had ergens in een park tussen de bomen te vertoeven. Het makkelijkste te bereiken was het Gyeongbokgung [paleis].
Vooraan zijn er de grote gebouwen en is het druk, maar als je doorloopt naar achteren, dan kun je heerlijk slenteren in een mooi paleispark vol met herfstkleuren. Ik heb niet nogmaals alle paleisgebouwen op de foto gezet.Die foto's heb ik wel ergens. Vandaag heb ik vooral op de kleine kinderen gelet en hoe die, net als de oudere kinderen, de ouders en zelfs de grootouders, als van nature poseren voor de foto. Koreanen trekken ook overal hun camera of hun telefoon met camera tevoorschijn. Ook maken vooral de meisjes eindeloos veel foto's van zichzelf, alleen of met een vriendin samen of soms met een puistig vriendje.
Tot vanmiddag haf zes kon ik zonder jas buiten lopen. Alleen een dun katoenen vestje nodig. Graadje of 18 schat ik zo. Toen het donker ging worden was het ook snel fris.

Geen idee hoe lang ik in Gyeongbokgung gelopen heb. Het folk museum dat er naast zit had helaas geen leuke tentoonstelling. Het is zeker einde van het seizoen, want er was helemaal geen aparte tentoonstelling. Jammer. Ik hoop elke keer daar weer zoiets moois te vinden als toen ooit een keer die prachtige hanbok-tentoonstelling. Die mogen ze ook best nog een keer herhalen als ik in de buurt ben.

Toen ik aan de zijkant Gyeongbokgung verliet liep ik aan tegen wat aan de overkant in mei [of was dat vorig jaar herfst al weer] nog een enorme bouwput was. Nu was het gebouw zichtbaar en er waren mensen binnen bezig. Overal nog wel hekken... en ja, omlopend zag ik de banners: het Museum of Modern Art van Korea wordt op 12 november 2013, dus morgen over een week, geopend. Ben ik net weer weg. Zo jammer. Maar wel een leuk vooruitzicht voor de volgende keer. Als ik het zo bekeek moest er nog heel wat bouwgruis geveegd worden voor het gebouw open kan, dus ik vind het niet erg een [half?] jaar of zo op te moeten wachten.

Ik wist dat vandaag de laatste dag zou zijn van de weekexposities in Insa Art Centre, dus eind van de middag ben ik daar binnen gelopen. Er was deze keer niet iets met een 'wouw' -factor. Grappig wel dat bij een van de tentoonstellingen waar dames in hun blootje geschilderd waren, er expliciet een verkeersbord met '19' bij de deur hing. Ook beneden op het spandoek bij de deur stond dat al. Toen ik een foto wilde maken werd me dat beleefd, maar duidelijk verboden. Overigens was het op die etage wel drukker dan elders.

Omdat ik redelijk vroeg was kon ik nu eindelijk een keer aanschuiven aan de lange tafel bij het populairste mandu-stalletje in Indadong. 's Avonds staan ze er rijen dik te wachten buiten. Het is op weg naar mijn makreel-adresje, dus ik zie die rij nogal eens staan. Nu was ik ook op weg naar de makreel, maar.... er was plek. Dus heb ik een bordje met verschillende soorten mandu genomen. En ze staan inderdaad niet voor niets daar in de rij. Het is heerlijk. Grappige formule ook. Je schuift aan tafel en bestelt. Pakt zelf gezuurde rettich, stokjes, lepel, bakje soja, beker water en voor je dat gedaan hebt staat de mandu al voor je neus. Ze moeten het ook hebben van een enorme doorloopsnelheid. De hele zaak is niet groter dan onze huiskamer thuis en die is niet groot.

Mijn bovenbenen waren het eigenlijk wel zat die hele dag slenteren. Maar ik was eigenwijs.... ik wilde door naar het lantaarnfestival. Die zouden nu met het mooie weer zeker branden en maandagavond... dat kan toch nooit druk zijn. Nou jawel hoor... kan best druk zijn. Maar niet zo idioot druk als in het weekeind, dus ik ben nu ook naar beneden gegaan om de lantaarns op ooghoogte te zien en te fotograferen. Een aantal herkende ik van vorig jaar. Die hadden een jaar opslag goed doorstaan.

Terug lopend naar het hotel moest ik mijn bovenbenen echt dwingen dienst te blijven doen. Je kunt volgens mij beter een dag stug doorlopen dan zo lekker in het zonnetje slenteren, dan binnen in zo'n galerie slenteren, dan langs de lantaarns slenteren....

Eens kijken of ik morgen iets kan verzinnen met minder kilometers of zonder slenteren ;-)
Een dagje treinen...dat zou een idee zijn. Eens bedenken wat of hoe.
In de wetenschap dat wat ik 's avonds bedenk, 's morgens zomaar anders kan uitpakken. Wat een vrijheid.