zaterdag 2 november: regen kitty en pliesie

Vanmorgen hoorde ik het al toen ik nog in mijn bed lag: regen. Dus weinig haast, lekker uitslapen, uitgebreid douchen en toen...regende het nog.

Ik had geen omlijnd plan voor vandaag en dat resulteert doorgaans in mijn neus achterna gaan en maar zien wat er op mijn pad komt.

Een van de eerste acties was een parapluutje kopen. Mijn jas is weliswaar waterdicht, maar zonder plu rondlopen is gevaarlijk. Al die paraplu's om je heen zijn potentiële ogenuitstekers en als je zelf zo'n ding gebruikt hou je je omgeving op baleinafstand. Wel zo veilig. Ook prettig voor de inhoud van de niet-waterdichte rugzak trouwens.

De ochtend heb ik wat rondgesjouwd in de hanokwijk (Buckchon). Weinig foto's gemaakt, want voordat ik een paraplu had wilde ik mijn camera niet aan de druip wagen en toen ik die plu wel had, had ik steeds een hand te weinig. Tisaltijdwat.
Aan de paar foto's die ik wel maakte is te zien dat het geheel grijs en bewolkt was boven Seoul. De toren op Nam San was maar net te zien.

Gelukkig klaarde het in de middag op en konden de dansers in traditionele kledij en met de bekende snerpende muziek met blikken trommelgeluid zich uitleven.

Een derde grote boekhandel (YP books) heb ik heerlijk op mijn gemak uitgekamd. Dat is prettig toeven als het buiten wat minder weer is. Ik verveel me hier nooit. Alleen al het kijken naar al die mensen, die soms tussen de boekenkasten op de grond zitten te lezen, is een heerlijk schouwspel. De kinderboekenafdeling is ook altijd leuk. Er heerst hier veel meer een leescultuur dan in NL. Voor mij aan de kassa stond een moeder met kind van een jaar of zes en die had vijf kinderboeken in het mandje. Nou zijn boeken hier ook een stuk goedkoper dan in NL, maar de salarissen zullen ook lager liggen.

Aan het eind van de middag begon het -hoewel het nog licht was- rond het lantaarnfestival al aardig druk te worden.
Een aantal bussen met over het algemeen piepjonge agentjes stond al ter plekke. Geen slecht idee van mij om dit weekeind die lantaarns maar aan de paar miljoen Seouliten over te laten. Ik ga vandeweek wel kijken als de weekeindkijkers braaf aan het werk zijn. Het verkeer stond totaal vast. Geen idee waarom mensen in die omstandigheden proberen met de auto ergens te komen. Het gaat niet lukken. Nou is in het centrum een verkeersinfarct redelijk gebruikelijk op vrijdag- en zaterdagavond. Nu was het nog een tandje erger.

Ik heb de drukte gelaten voor wat-ie was. Een rustig kopje koffie op een bovenetage met goed uitzicht op de niet-oplossende file vond ik prettiger dan me in het gewoel storten.