dinsdag 1 november; laatste dag [Dong]Daegu

Ik zal er nu mee beginnen, zodat Joanne ook de foto's weer mee kan kijken: de link naar het picasa-album, waar meer foto's staan dan bij dit 'dagboek':

https://picasaweb.google.com/101783544665887710653/Herfst2011De8eKeerNaarKorea?authuser=0&authkey=Gv1sRgCO7Au4yAqeWqGQ&feat=directlink

Vanmorgen wilde ik naar de grafheuvels van Bullo-dong [ook wel gespeld als Pullo-dong, want de biup -de Koreaanse beginletter- laat zich met beide klanken transcriberen].
Zo wordt de plaatsnaam Daegu ook wel getrancribeerd als Taegu. Op een van de foto's is dat te zien boven het bord met uitleg over de grafheuvels.
Ik wist dat de city-tour-bus die kant op zou gaan, maar vandaag hadden ze een overvloed aan toeristen, veel Japanners, die allemaal de Palongsan op wilden en naar de herfstkleuren wilde gaan kijken. Blijkbaar doet Daegu het goed met het marketen van het toerisme ;-). Bus was vol. Maar omdat ik verder niet die berg op wilde, gaf de aardige jongedame van de Koreaanse VVV me uitleg over hoe ik er met bus 101-1 of 401 ook kon komen. Keurig briefje mee om aan de chauffeur van de bus te laten zien en dat is normaliter niet echt nodig. Ik kan de opschriften en haltenamen immers lezen in het Koreaans. Maar vandaag was het fout gegaan zonder de chauffeur en het briefje, want de bushalte is gewoon aan een weg en je moet dan een stukje doorlopen of teruglopen en dan een wijk door [leuke hond, wel aan de ketting] en dan stuit je uiteindelijk op het Bullo-dong tumulipark. Nou scheelt het dat je er met je camera om je nek en je witte neus hier toch blijkbaar uit ziet alsof je zoiets wil gaan bekijken, want als je maar een beetje om je heen loopt te kijken wapperen ze allemaal netjes met de hand de goede kant op. Ik had wel iets heel anders willen gaan doen.... en dan was ik toch op die grafheuvels beland.
Omdat ik een vorige keer hier maar twintig minuten de tijd had, wilde ik nog eens terugkomen in Daegu. Dit tumulipark is namelijk heel uitgestrekt. Daar zijn die paar bultjes in Gyeongju peanuts bij vergeleken. Vandaag was het prachtig weer, dus ik had wat eten en drinken in mijn rugtas en had me voorgenomen om er een rustige picknickdag buiten in de natuur van te maken. Maar ik had buiten de Koreaanse luchtmacht gerekend. Die hadden een intensieve oefendag met straaljagers en laat nou die landingsbanen vlak achter dat tumulipark liggen. Ik heb wel een keer of zeven met beide vingers in mijn oren gestaan of gezeten omdat de pokkenherrie [of pokkuhechie zoals een Hagenees zegt] niet te harden was. Mijn plan om er een groot deel van de dag te blijven werd hierdoor omgegooid. Ik heb wel het grootste deel van het tumulipark bewandeld. Het was er vrij rustig. Ik heb er drie wandelaars gezien en een man die zijn twee hondjes daar liet spelen. Ook hier kwam het vrouwtjeshondje meteen mijn hand likken. Jochie vond mij eng [en dan had ik nog wel speciaal mijn zonnebril boven op mijn hoofd geschoven]. Meisjes zijn gewoon ondernemender. Om een uur of half drie, na een picknick op een grafheuvel, ben ik vanwege de herrie toch maar weer naar beneden afgetaaid. Met de bus terug naar Dongdaegu ging vlot. Toen even iemand haar bed uit bellen die vandaag jarig is....;-) en toen de ondergrondse in richting Daegu. Ik wilde daar toch nog eens kijken of ik ergens een randloze bril kan bemachtigen. Nou is dat geen mode en de eerste twee winkels hadden er geen een in de collectie. De derde winkel had er twee, identiek maar met een andere kleur pootjes. Na veel heen en weer gepraat over dubbel focus en rond of recht leesgedeelte, wel of geen rand en het inroepen van een telefonische hulplijn die net iets meer Engels begreep dan de dame achter de toonbank, liep het toch op niets uit. Ze konden geen dubbel-focus in een dag [op dezelfde dag] maken. En omdat ik morgen al weer naar Seoul vertrek ging het feest niet door. Nou in Seoul nog maar eens kijken. Daar was het bij de paarse bril een kwestie van een uur wachten, dus het kan wel...
Nog wat door de winkelstraten gestruind: een hele wijk bijna van allemaal telefoonwinkels bij elkaar. Blijkbaar werkt dat concept toch wel, want in NL zie je dat ook steeds meer: concentratie.
Ik had nog niet echt trek in eten, dus ben met de ondergrondse eerst terug gegaan naar Dongdaegu. Daar heb ik bij een apart tentje een soort 'soep' gegeten. Pap kun je het ook noemen. Dat zaakje doet alleen maar in soep. Maar dan wel van de gezonde soort. Overal stond bij dat er extra calcium in zat of dat het goed was voor dit of dat. Nou ja, ik vond het gewoon lekker: broccoli-garnalen met wat kleine gerechten er naast. Een paar jaar geleden was ik bij datzelfde zaakje ook eens geweest en ik wist nog vagelijk waar het was.
Daarna een cafe latte bij Starbucks waar ik vanaf vandaag zegeltjes krijg. De kerstactie is op 1 november begonnen [met rode kartonnen bekers met een hond er op] en je kunt met die zegeltjes een Starbucks-agenda van 2012 bij elkaar sparen. Mij benieuwen of ze in NL de Koreaanse kaart ook aannemen.
Dat wordt al weer de laatste nacht in deze grote luxe kamer. Ik zal straks nog maar even die enorme tv aan zetten, want die is bijna niet aan geweest de laatste paar dagen.
En dan even op de website van Korail de goede trein uitzoeken voor morgen... Ik heb weer zin om naar Seoul te gaan!